april

Op het moment dat je overwerkt, overprikkeld, boos, geïrriteerd en teleurgesteld raakt is dit je authentieke zelf die aan de deur klopt. Die wil gehoord, gezien en gevoeld worden. Die weet dat de aapjes in je hoofd je moe maken.

Ik heb ervaren dat die kleine en grote momentjes uit het moederschap gezien kunnen worden als kleine en grote oefeningen om steeds meer in lijn te komen met wie je in werkelijkheid bent. Het moederschap geeft je een unieke kijk in jezelf. Van het gevoel van: “met jou erbij lijkt niets anders meer belangrijk” tot “waar blijven mijn behoeftes in mijn rol als moeder” tot “ik moet zorgen dat je een goed opgevoed mens wordt” tot “jij mag er zijn precies zoals je bent”.

Doe daar nog een schepje meningen van anderen bovenop en je hebt een existentiële crisis te pakken die je kunt aanpakken om eens goed uit te zoeken wat je nu eigenlijk zelf wil, wie je nu eigenlijk zelf bent en hoe je het nu eigenlijk zelf wil doen. De uitnodiging is gemaakt.

Het ouderschap zien als de uitnodiging en je kind als een spiegel, die je steeds spiegelt in je emotie, de chaos in je hoofd, met afgescheiden zijn van hart en intuïtief en je verlies van persoonlijke vrijheid. Door deze spiegel te gebruiken om bewust te worden van alle emoties die naar boven komen kun je steeds meer ruimte creëren voor je authentieke zelf.

In elke situatie gaan kijken wat en hoe je zou denken en handelen vanuit helderheid. Vanuit liefde en compassie in plaats van angst en twijfel. Een betere reden kan ik niet bedenken, zowel omdat je zo van ze houdt als wel omdat ze je zo gek kunnen maken.

Voor helderheid en lef, voor een opvoeding vanuit jouw unieke krachtbron en kern.